|Verslagen|




2013 foto verslag
Spa Franchorchamps >>> hier <<<

2013 - 2014, ja we zijn er nog!
Maar de verhalen en verslagen gaan nu via onze facebook pagina, updates etc. live on the spot!

13 september 2012, training circuit Zolder, België (Open uitlatendag Motorsportschool Holland)
De laatste tijd schieten de verslagen er een beetje bij in helaas, puur door tijdgebrek van de FastFood racers. Deze keer dus maar eens een compilatie van de circuidag middels video en foto's. Have fun watching :) Klikkerdeklik >>> hier <<<

27 april 2012, training CRT Grid time Assen
Vrijdag 27 April was het eindelijk zo ver, de eerste circuitdag op Assen, waar het hele team zou gaan rijden. Zou gaan rijden, want helaas moest Paul afhaken ivm met nekklachten, waardoor hij gedwongen was om de vorderingen via www.raceresults.nu te volgen. Jammer! Want het was een mooie dag, en het was droog! Paul was op z'n zachts gezegd “not amused”.

Omdat de voorspellingen erg wisselvallig waren, hadden we besloten ons te nestelen in een pittbox, zeker omdat we ook de volgende dag een cuprace moesten rijden en de voorspellingen voor de zaterdag niet bijster goed waren. Nathan Eilander van Eilander Racing deelde met ons de box en nam daarmee het plekje van Paul in.

Voor Marcel was het de vuurdoop dit jaar, hij had nog geen circuitkilometers in de (sport)benen. Voor Erwin en Jaap was dit na het harde werken op Vall de Vienne een mooie toets hoe de set-up van de motoren het zou gaan doen.

De dag werd rustig opgebouwd, we reden de “langzame ruskenhoek” variant vandaag, targets voor vandaag dus rond de 1:55. De eerste sessie rondjes 57, er stond een harde wind, die op de Veenslang recht op de kop stond. Als gevolg hiervan bleek er ook opvallend veel problemen met geluid te zijn deze dag. De een na de ander werd van de baan gehaald wegens overschrijding van de geluidslimieten. Zo ook Erwin, die helaas veel te luid was. Voor Erwin zat er niets anders op dan een andere uitlaat te monteren met een betere dB killer. Nadat alleen een andere dB killer niet het gewenste effect bleek te hebben.

Dat was nog geen sinecure, want ondanks dat Erwin wel een andere demper had, had hij geen passende linkpijp. Er werden geen halve maatregelen genomen, Erwin had nog even de tijd omdat hij pas in de middag weer zou rijden, dus in de auto naar huis, de linkpijp van zijn straatmotor gehaald om deze vervolgens met wat hulp van slijptollen en gepast geweld passend te maken voor een nieuw uitlaatsysteem.

Marcel en Jaap gingen inmiddels weer samen de baan op, Marcel kon meteen zijn AIM solo, waar Jaap laaiend enthousiast over is, testen…. Helaas was dat geen succes, dat wordt nog even uitvogelen hoe eea werkend te krijgen. Marcel had zijn motor van een vering-upgrade voorzien deze winter, sprekend was zijn reactie na de sessie… “ik merk geen enkel verschil”. Toch zat hij meteen in de '56 in zijn eerste sessie, knap!

De laatste sessie die Jaap en Marcel samen reden zorgde nog voor een hachelijk momentje. Jaap wachte Marcel op ¾ van de sessie even op en liet wat mensen passeren in Ossebroeken, om vervolgens achter Marcel te gaan rijden om hem te filmen. Marcel snapte niet helemaal wat Jaap van plan was en dacht dat het de uitloopronde was en hij een vlag had gemist. Jaap was dan ook wat verbaast dat Marcel in een relatief langzaam tempo zijn sessie vervolgde. Pas na Duikersloot, begon Marcel wat steviger op het gas te gaan en richting Ramshoek zat Jaap in zijn achterwiel te “drukken”. Marcel zich van geen kwaad bewust wilde de pitstraat insturen en stak ten teken daarvan nog even zijn been uit, dit resulteerde in een bijna aanrijding tussen beide, want Jaap trok net het gas open om richting de GT te accelereren. Een schrikmomentje voor beiden en overige rijders… (Youtube movie >>> hier <<<).

Gedurende de dag werden we nog bezocht door een schare enthousiaste liefhebbers, die ons kwamen bezoeken in de pitbox. Het betrof een groep geestelijk gehandicapten die een dagje aan het rondkijken waren op het circuit. De geestelijke handicap kwam nog het meest tot uitdrukking in het feit dat ze de groene Kawa's mooier vonden dan de Duc….. enfin, kunnen ze niets aan doen zullen we maar zeggen. Wel leuk om zulke enthousiaste mensen te ontvangen!

Erwin had inmiddels zijn uitlaat gerepareerd en kon ook de baan weer op. Jaap en Erwin reden beide nog met hun banden van Val de Vienne, die inmiddels tot op de draad waren versleten. Leuk voor de traction control, maar Jaap besloot toch om nog banden te wisselen aan het einde van de dag. Dit resulteerde in snelle rondetijden rond de ‘55, die een hele sessie volgehouden konden worden en afgesloten werd met een '54. Erwin reed nog door op zijn versleten slicks en heeft zijn tijden van de ochtend helaas niet meer kunnen verbeteren. Al met al een goed gevoel voor de volgende dag.

Nathan reed ook als een bezetene, en zetten een nieuw pr van 1:58. Dit tot grote frustratie van Paul die de verrichtingen volgde van uit huis achter de laptop. Paul had graag met Nathan opgereden vandaag, ze zijn goed aan elkaar gewaagd. Het PR-vlaggetje is nu overgenomen door Nathan! Paul is gebrand om hem smeer te geven de volgende keer!

Onze paddockmanager en kok Paul J was inmiddels ook gearriveerd en de sköttelbraai kon aan om te genieten van een heerlijke maaltijd. Voldaan sloten we de dag af, die eindigde in de bar van Vd Valk Assen alwaar we de nacht doorbrachten. De coureurs gingen pas naar bed toen de keuken dicht ging en de constante stroom van bitterballen en vlammetjes stokte….

Team FastFoodRacing.

           

22-24 maart 2012, voorjaarstraining Val de Vienne (Frankrijk), Trackdays4all.
Eind maart togen Erwin, Paul vD, Jaap en Paul de paddockmanager richting Frankrijk om daar met Trackdays4all een voorjaarstraining te doen op het circuit du Val de Vienne. Een uitdagend circuit onder de rook van Le Vigant >>> www.circuit-valdevienne.fr <<<. De Fastfoodracers streken neer in een nabij gelegen Bed & Breakfast waar ze op respectievelijk een roze en blauwe kamer met hemelbed kwartier konden maken.

Voorzien van alle faciliteiten, ruime pitboxen en een nieuwe asfaltlaag, bleek dit circuit de ideale om--standigheden te hebben voor de Fastfoodracers om uit hun winterslaap te ontwaken. De ruime pitbox werd gedeeld met onze vrienden van KR Racing, daarnaast waren er weer vele bekenden op en om het circuit.

Doelstellingen voor deze dagen waren voor Erwin om zijn nieuwe fiets te leren kennen. Erwin rijdt dit jaar op een Kawasaki '08 zx10r en heeft zijn ‘ 07 zx10r verkocht. Een wezenlijk andere motor, voorzien van een mooie vering upgrade d.m.v. een Ohlins TTX schokbreker en aanpassingen aan de voorvering. Voor Jaap gold hetzelfde, zijn '09 Ducati 1198s is deze winter voorzien van andere voorvering en het blok is gereviseerd, quickshifter geplaatst en de geometrie wat aangepast, kortom, twee “ nieuwe“ motoren die flink aan de tand moesten worden gevoeld.

Voor Paul vD lag er een totaal andere uitdaging in het verschiet, nog geen half jaar geleden heeft Paul een zware ingreep ondergaan met maar liefst 4 omleidingen. Voor Paul was dit de “ shakedown” : “Waar sta ik fysiek, en is het racen voor mij überhaupt nog wel weggelegd” …. Spannend dus!

De eerste dag begon met een natte baan, maar gelukkig was er in de middag een droog spoor waardoor de eerste meters verkend konden worden op het circuit. Een uitdagend circuit! Zeker met een 1000cc motor is het hard werken hier door de vele “ langzame” bochten die elkaar snel opvolgen, geen moment rust op de motor. Niet alleen een test voor de set-up van de motor dus, maar zeker ook om te zien waar je conditioneel staat! En aan beide viel nog wel het nodige te doen.....

Diverse leerpunten waren meegenomen naar deze training, die nog een keer uitgediept waren in een avondje filmpjes analyseren met Fabian Heusinkveld (ex ONK coureur). Voor Jaap was dat vooral, lijnen rijden, beter de apexen halen, hele baan gebruiken. Hetzelfde gold voor Erwin. Daarnaast een nieuw manier van aanremmen uitproberen om minder handelingen op de motor te hoeven doen, kortom werk genoeg!

De set-up van de fietsen was hier van wezenlijk belang, zowel Jaap als Erwin trokken hun achterband volledig aan gort bij het uitkomen van de langzamere bochten, een dure hobby op deze manier. Wel mooie momenten om de tractioncontrol goed te laten werken, maar een dure exercitie voor de portemonnee.

Na zelf experimenteren en ruggespraak met de veringspecialisten werd het probleem redelijk verholpen. Maar Val de Vienne blijft een baan waar veel vermogen en koppel je soms ook een beetje in de weg kan zitten.

Voor Paul was het erg spannend hoe het zou gaan verlopen, hier had hij sinds zijn operatie naartoe geleefd, kon hij als vitale 50-er nog mee doen met de jonkies, of betekende de zware fysieke ingreep van vorig jaar het einde van zijn racecarrière?? Het was dan ook prachtig om te zien hoe Paul na de eerste sessie van zijn motor kwam, we dachten eerst ongelofelijk bezweet, maar al snel bleek dat het tranen waren, tranen van geluk, opluchting en vreugde! Zijn lijf deed wat zijn geest wilde, dit was voor Paul de opmaat naar drie prachtige dagen, waarin hij misschien wel meer dan iedereen genoot van iedere meter asfalt die onder zijn zx10r doorrolde en met hem genoten wij mee!

Uiteindelijk hebben we de drie dagen goed benut, hard gewerkt en heerlijk gereden. Dag 1 helaas koud en vochtig maar dag 2 en 3 waren zon overgoten en dus goed voor de perfecte race omstandigheden. Daarnaast natuurlijk de nodige gezelligheid en door de perfecte ondersteuning van onze paddockmanager Paul, konden de racers zich vooral op het rijden concentreren.

Uiteindelijk hebben Erwin en Jaap de dagen afgesloten met een 1:55 en 1:56, mooie prestaties met de nieuwe zx10r en nieuwe set-up van de 1198s. Paul kwam met zijn brandnieuwe slangenstelsel tot een mooie 2:02 op zijn oh zo geliefde Kwakasaki :)

Speciaal woord van dank nog aan Marieke, die ons regelmatig verwende met al haar kookkunsten.

We kijken al uit naar de eerste dagen en race op Assen in April, dan zal ook Marcel ons weer vergezellen die nu helaas niet mee kon. Tot gauw!

Youtube movie rondje onboard Jaap >>> hier <<<

Team FastFoodRacing.

          

29 december 2011, wat was 2011 een heerlijk race seizoen!
Zo rond de kerstdagen is het weer tijd voor wat retorperspectief, even terugkijken over wat het afgelopen jaar ons heeft gebracht, persoonlijk, als team en voor onze trouwe fans en sponsoren en niet te vergeten race collega's dit jaar op de baan en paddock!

Het jaar begon goed, de Ducati Racing Expo, waar we in februari al de kriebels kregen, gezellig met collega racers ouwehoeren over racen en Ducati's, wat is er nu een betere manier om de zondag door te brengen? Lullen over Kawa's zouden sommigen misschien zeggen…

Na een voortvarende start volgde spoedig een spetterend FFR feest. De inmiddels befaamde BBQ in maart, opgeluisterd met muziek en drank (voor sommige iets te veel, lol) zorgde eigenlijk al voor een vroegtijdig hoogtepunt van het seizoen. Het was weer een dusdanig succes dat we besloten hebben om in 2012 geen pre-seizoens BBQ meer te houden, op het hoogtepunt stoppen dus! Maaaarrrrr…., wees gerust, er komt nog wel een alternatief later in het seizoen …!

Snel na het feest kwamen de eerste circuitdagen. Zoals altijd in April, een eerste CRT dag, en tevens ook de licentiecursus voor Erwin. Deze dagen werden een schouwspel van technische malheur aan de Duc, valpartij van Erwin en een wel heel wonderbaarlijke ‘escape' van Marcel , die zeker nog door de marshals onder de Kerstboom aan hun kroost zal worden verteld. De vliegende Kawa, die volgas de Ramshoek uit vloog en na een fikse sprong van het talud af door het (gelukkig) openstaande hek op de paddock belandde…. Kawa beschadigd, rider okay! (Hij zat er zelfs nog op!)

Tijdens onze eerste echte regenrace van het seizoen, maakte Erwin zijn debuut op regenbanden. Én wat voor een debuut! Jaap moest helaas afhaken tijdens de warming-up ronde met -wat na lang zoeken bleek-, een verkeerd gemonteerd voorwiel. Erwin ging er tijdens de race eens goed voor zitten en kwam steeds beter in zijn ritme, voor de eerste keer op regenbanden, rijdend in “straat stijl” en mede dankzij wat valpartijen van wat racers voor hem, reed hij zonder het zelf in de gaten te hebben naar een podiumplek! De eerste en enige van het seizoen voor FFR! Erwin werd 3e in de klasse tot 1000cc!!!! Een top-prestatie!

Wat volgde waren prachtige racedagen vol gezelligheid en steeds maar verder sneuvelende records. De circuits op Spa en Zolder werden aangedaan, waar we ook geweldig veel lol hebben beleefd. Af en toe een kleinigheidje qua technische tegenslag, maar de progressie zet nog steeds door bij ons allemaal. In de laatste race op Assen kwam dit mooi tot uitdrukking, waarin we met elkaar streden op het scherpst van de snede en met z'n drieën (met 0,015 onderling verschil!) onze PR's hebben gezet (Youtube movie >>> hier <<<).

De enige beperkingen om nog harder te gaan zijn we zelf. Het overwinnen van de angsten die je tegen houden om mentaal een nieuwe stap te maken om sneller te worden, doen we stukje bij beetje. Ook Paul slaagde erin om de magische 2 minuten grens op Assen dit jaar te slechten, een prachtige prestatie! Vooral de tip “waar rem je alleen maar een beetje bij? STOP daarmee!” was een gouden tip! Dat scheelde 1,5 seconde! In de voorbereiding naar seizoen 2012 gaan we nog eens goed analyseren waar de progressie vooral te maken is.

Afgelopen jaar was tevens een mijlpaal, einde seizoen 2011 zijn alle FastFoodracers de memorabele grens van 40 jaar gepasseerd. Altijd een moment waarin je ook weer stil staat bij ouder worden, sterfelijkheid en niet te vergeten de onvermijdelijke “wat wil ik nog doen voor ik echt oud ben” wensen. Deze wensen vertalen zich in ons geval vooral terug in rondetijden…! Rondetijden is uiteindelijk altijd de spreekwoordelijke meetlat waarin je als racer, op welk niveau dan ook, je progressie en prestatie kan meten.
Laatste in de race? Met een nieuwe PR kan dan toch je dag niet meer stuk! Voor de veertigers is in ieder geval de doelstelling duidelijk, we gaan onze leeftijd eer aandoen en stellen ons tot doel onder de 1:50 op Assen te racen volgend jaar! Dat zal ook wel moeten, want volgend jaar gaan we met 3 man in de KNMV Supercup 1000 rijden! Onze oudste coureur Paul (met overigens de beste conditie) heeft -na een flinke fysieke ingreep in het najaar- gelukkig de benen er ook alweer goed onder en staat inmiddels ook te popelen om er volgend jaar nog eens een schepje bovenop te doen.

Tenslotte een woord van respect en dank aan Paul (alias Poulus) de paddockmanager, die zich dit jaar als een echte steun en toeverlaat heeft getoond, niet alleen aan ons maar voor menig coureur! Zijn sleutel en Sköttelkunsten zijn ongeëvenaard, zijn temperament en humor slepen er ons keer op keer weer door, ook als het allemaal wat tegen zit.

Kortom, we sluiten een succesvol, gezellig en Fast Jaar af en kijken alweer uit naar de voorjaarstrainingen en onze eerste wedstrijd op Assen, 28 April 2012.

Volg ons ook komend jaar weer via de site, twitter, youtube en facebook!
Tot ziens op de circuits, altijd welkom! Koffie, BBQ en Sköttelbraai staan daar altijd klaar!

Team FastFoodRacing.

          

21 juli 2011, Training circuit Assen
Om 7 uur in de ochtend vertrokken we met goeie zin naar Assen voor een lekker dagje knallen. De hele week waren de weersberichten al slecht…, regen, regen en nog eens regen… Maar vandaag bleek het gelukkig erg mee te vallen en de hele dag zouden we regelmatig de zon gaan zien, kortom een super raceweertje! Aanwezig deze dag waren Jaap, Marcel, Paul en Paul J. Helaas was Erwin door zijn werk verhinderd en moesten we de team foto sessie op het circuit (die we nog steeds wilde maken) uitstellen tot een volgende keer.

Om een uur of 9 was het FastFoodRacing kampement weer opgebouwd en gingen we naar de inschrijving. Marcel had alleen de morgen sessies en een middag sessie SGT geboekt en Paul alleen de middag sessies. Na overleg met Heidi (crt) kon dit omgeboekt worden zodat we gelijk met z n allen de baan op konden. Jaap had sowieso al alle sessies van de dag geboekt.

De eerste sessie ging voor Marcel en Paul meteen goed en de snelheid zat er meteen al lekker in. Marcel bleef een ronde of 3 achter Paul rijden om een leuke film van zijn rijkunsten te maken (waar hij ook nog wat van kan leren, lol!) Helaas bleek achteraf dat de camera het niet deed en dus alle moeite voor niets was...

Jaap had niet meteen het goede gevoel bij de Ducati, hij klaagde over glijden van de motor en ook het remmen was niet wat hij ervan verwachte en bij terugkomst werden door hem en Paul J de remblokken vervangen en het glijden werd toegeschreven aan de nieuwe koppeling die minder -of niet- slipte zoals hij gewend was en zodoende meer vermogen naar het achterwiel bracht en dat was weer even wennen.

Zoals gezegd bleef het weer goed en was het asfalt inmiddels al lekker opgewarmd en dat merk je meteen want de grip die je dan hebt op deze baan is super en dat was een goede reden voor de coureurs om er nog eens goed voor te gaan zitten in de 2e sessie. Helaas werd deze maar voor de helft gereden in verband met een ongeval.

Voor Marcel en Paul ging ook deze 2e (korte) sessie goed en Marcel zat alweer in de 1.57 en ook Jaap ging beter maar moest volgens hemzelf de rempunten aanpassen omdat de nieuwe remblokken veel beter waren en er weer hard geremd kon worden, toch ging er zoals een goede Duc betaamd weer wat kapot en ditmaal was het remvloeistof potje lek, gelukkig niet zo erg dat de olie er uitstroomde (je moet er niet aan denken) maar toch spetterde de olie over de tank.

Door nader onderzoek in te stellen bleek dat het potje op de bevestigingsbout lek was, volgens sommige te strak aangedraaid en een ander beweerde weer dat het door trillingen kwam, afijn het euvel kon door een nieuw potje verholpen worden en we laten verder maar in het midden wat de oorzaak was .

Paul was iets eerder de baan opgegaan en werd na een ronde of 3 door Marcel ingehaald. De kunst afkijkende kwam hij er achter dat de snelheid op zich wel goed zit (op de rechte stukken kan hij goed volgen) maar dat het grote verschil hem zit in het aanremmen voor de bochten. Dat doet Paul zeer getrouw steeds te vroeg en daar zitten vooral de seconden in die hij nog te kort komt op zijn teammaten maar hier gaat verandering in komen, zo beloofd hij!

De middagpauze breekt aan en volgens goed FFR gebruik word dan de BBQ aangeslingerd om de inwendige mens weer van de broodnodige vitaminen te voorzien. Ook is het dan weer even zaak om de nodige punten bij de motoren na te lopen en voor Marcel tijd om de morgenvliegjes van zijn geliefde zx10 te verwijderen en de stroomlijn weer superglad te maken (het blijft een poetsmiep he, hahaha!).

Na een anderhalf uur was de pauze voorbij en was het weer zover en gingen we met z n drieën de baan weer op met ieder zo z'n eigen missie.

Voor Jaap was het zaak om de rempunten op te zoeken en ook wilde hij zijn zitpositie nog wat aanpassen om het liften van het voorwiel wat te verminderen en dat lukte aardig, de 55ers werden weer gereden. Marcel had eigenlijk maar een doel en dat was zo hard mogelijk gaan om nieuwe vliegen op het koetswerk te scoren en dat lukte hem aardig :)

Paul had wel degelijk een missie en dat was om onder de 2 minuten te rijden en dat viel toch nog aardig tegen ondanks dat hij er steeds zo dicht bij zat. Einde van zijn laatste sessie bleek dat de snelste ronde 2.0003 was en dat is voor hem geen goede afsluiting van de dag, hij wou en zal onder de 2 minuten!!!

Het weer was nog steeds goed (ondanks de voorspellingen) dus besloten Paul en Marcel om te proberen er nog een sessie bij te kopen. Zo gezegd zo gedaan en op naar Heidi om te informeren of er nog plek was. Ze hadden geluk.., er waren nog net 2 plekken vrij en konden dus de 1 na laatste sessie van de dag nog mee met Jaap mee de baan op. Het is een groot voordeel van de SGT groep dat je per sessie kunt boeken.

Voor Marcel een leuk extraatje en voor Paul de laatste poging om dan eindelijk onder die 2 minuten grens te komen. Jaap en Marcel gingen nog ff lekker aan het stoeien en waren bij terugkomst dan ook hilarisch over wat er allemaal gebeurt was en dus voor hun een goede afsluiting van de dag.

Paul ging er nog maar weer eens goed voor zitten en beloofde zichzelf later en harder te zullen gaan remmen en dan zou het allemaal wel goed komen. Voor zijn gevoel was hij sneller geweest dan in de eerste sessies en dat bleek ook het geval want 1.59 en nog een beetje was het resultaat en daar is hij super tevreden mee en heeft zijn PR weer 2 seconden bijgesteld. Helemaal top Paul, eindelijk loon naar werken!

Jaap was na afloop redelijk tevreden maar had natuurlijk liever een nieuw PR gereden en dat geldt ook voor Marcel, helaas zat dat er vandaag niet in voor de boys.

Aan het eind van de dag heeft onze paddockmanager Paul J weer heerlijk gekookt op de skottelbraai en hebben we onder het genot van een biertje het nieuwe PR van Paul gevierd .

Al met al dus een geslaagde racedag en gelukkig allemaal weer zonder schade naar huis.

Iedereen weer bedankt voor de gezelligheid en tot de volgende ronde!

Team FastFoodRacing.

          

2 juli 2011, training circuit Zolder, België
Na een drukke werkweek voor ons allen, ging het vrijdagavond 1 juli in colonne richting circuit Zolder (België) om de volgende dag daar 6 sessies van 20 minuten te gaan rijden georganiseerd door Motor Sportschool Holland (MSH). Het zou voor ons de eerste keer worden op dat circuit.., spannend!!!
Jaap, Marcel, Paul en paddockmanager Paul J waren van de partij, Erwin kon helaas niet mee wegens zakelijk verplichtingen in het buitenland.

Omdat we dachten dat het een lange rit zou worden (viel achteraf reuze mee, minder druk op de weg als verwacht), besloten we ter hoogte van Heteren ons alvast wat te verwennen bij de plaatselijk Mc Donalds, om vervolgens de rit te vervolgen naar Bed en Breakfast “de Kroonhoeve” alwaar we de nacht zouden gaan doorbrengen. >>> www.kroonhoeve.be <<<

Deze B&B ligt op een kleine 20 minuten van het circuit en is met 35 euro per persoon (inclusief ontbijt!!) een perfecte overnachtinggelegenheid. In de gemeenschappelijk ruimte van de B&B stond een grote koelkast die bij openen vol bleek te staan met allerhande koud dampende pils en Belgische bieren en je kon gewoon zelf pakken wat je wilde, erg verleidelijk!! Omdat we de volgende dag voor de eerste keer op het circuit van Zolder zouden rijden waren we het er allemaal over eens dat we karakter zouden tonen, tijdig te bedde zouden gaan en het bij een enkel biertje zouden laten...., yeah right……, lol !!

24 flesjes bier en een hoop spannende verhalen later gingen we dan toch maar naar bed want om 06:00 zou het ontbijt staan te wachten (en inmiddels was het al weer half 2, pfff…)

Het ontbijt was trouwens prima voor elkaar, inclusief scrambled eggs met bacon en heerlijke verse broodjes. Echt een aanrader dus deze Bed en Breakfast de Kroonhoeve, aardige gastheer, keurig schone kamers en een heerlijk ontbijt, helemaal top!!

Na wat opstartproblemen, zowel fysiek alswel met de Audi van Jaap (damn, accu leeg, volgende keer wel ff de koelbox in de auto uitzetten hè Japio!) gingen we met “aspirine-frisse-moed” richting het circuit. Jaap en Marcel hadden al vanaf vrijdag wat last van wat leek op een opkomend griepje...

Aangekomen bij het circuit (dat prachtig tussen de bossen ligt waarbij het even zoeken was hoe je nu precies op de paddock moest komen) gelijk het kampement opgebouwd en vervolgens meteen op naar de technische keuring. Deze dag was het een zogeheten “open uitlaten dag” dus zonder geluidsmeting deze keer en de keuring bleef verder beperkt tot het checken van de dikte van remblokken en het functioneren van de achterrem, thats all! Binnen een halve minuut waren onze 3 racers gekeurd!!! Normaal staan er altijd dikke rijen bij de keuringen maar hier dus niet, lol. Je kreeg van de “keurmeester” een pasje mee die je af moest geven bij het inschrijf bureau waar je rijnummer al voor klaar lag. Transponder kreeg niemand dus ook geen rondetijden via de organisatie. Gelukkig hebben we allemaal zelf een laptimer op de brommer zitten dus meteen maar even ons baken langs de baan gezet zodat we alsnog onze rondetijden konden gaan meten.

We hadden trouwens geen idee hoe hard er gereden zou gaan worden maar hebben er toch voor gekozen om meteen maar in de snelste groep in te schrijven, hoppa! Best wel spannend, vreemd circuit en meteen in de snelste groep…, zouden we de overige piloten in de weg gaan rijden of zouden we goed kunnen meekomen???? De paddock was bezaaid met race teams overigens, inclusief Rintje Ritsma met z'n nieuwe BMW s1000rr racer.

Terug naar onze tenten (helemaal op het uiteinde van de paddock want alles stond al vol) en nog maar weer wat koffie leuten om even goed wakker te gaan worden na een iets te kort nachtje..
Het was zo'n pokke eind lopen van onze tenten weer naar de briefing dat we uiteindelijk die gemist hebben. Enfin…, zal wel het gebruikelijke “praatje pot” zijn geweest en dat kunnen we inmiddels wel dromen…

Banden inmiddels al een tijdje aan de bandenwarmers, de Supercorsa's natuurlijk even op de juiste spanning gezet, we zijn er klaar voor!

Onze groep is aan de beurt, de baan op en knalluhhhh!
De eerste sessie was het uiteraard de baan een beetje verkennen maar toch wel meteen "up tempo". We hadden ons huiswerk gedaan en redelijk wat onboard "You Tube" filmpjes vooraf thuis bekeken zodat we aardig wisten wat we konden verwachten. Het circuit van Zolder kenmerkt zich door de vele chicanes (maarliefst 3 stuks!!) en natuurlijk de “Sacramentsheuvel” waar je haast loskomt van het asfalt en meteen moet insturen naar links want de bocht moet wel gehaald worden, gaaaaf!! Het goed en hard aanremmen voor de chicanes bleek trouwens ook nog een hele klus, vooral de tweede waar je met hoge snelheid en behoorlijke hellingshoek op af komt, Jaap ging er de eerste ronde al bijna rechtdoor omdat zijn Brembo remmen ineens weinig gehoor meer gaven, leek wel of er lucht in de leidingen zat, hard doorremmen ging niet meer om de 1 of andere reden….

Dan maar wat minder hard remmen en de baan een beetje verder leren kennen. Marcel en Paul knalden verder meteen al lekker rond.

Na de eerste sessie meteen de remmen van de Duc onder de loep genomen. Jaap was ervan overtuigd dat er lucht in het systeem zat, onze paddockmanager Paul J en Marcel opperden dat het gewoon de blokken waren maar Jaap achtte dat zeer onwaarschijnlijk. Eerst maar het systeem ontluchten, remschijven goed reinigen en dan een testritje maken en damn…, nog steeds problemen en vreemde remgeluiden. Zouden ze dan toch gelijk hebben en zouden het de remblokken zijn?? Kon haast niet want die waren nog lang niet op zo te zien.

Enfin…, toch maar nieuwe blokken gehaald, gemonteerd en maar weer testrijden en ja hoor…, de problemen waren gelukkig verdwenen en de DUC remde weer als een trein! De “oude” remblokken waren inderdaad nog lang niet op maar leken wel “verglaasd” en waren daardoor onbruikbaar geworden. Geen idee hoe dat was ontstaan overigens, dat mocht de prullenbak verder uitzoeken, hup weg ermee!

Nadat we onder het genot van wederom een vers bakje koffie alle bochten van de baan met elkaar nog eens goed doorgenomen hadden gingen we de tweede sessie in. De baan was nu goed bekend en we konden daardoor wat vloeiender gaan rijden en meer focus gaan leggen op rem- en instuurpunten. Tijden van Jaap en Marcel doken nu ook omlaag naar de 1:50 en Paul ging richting de 2 minuten.

Het blijft een aparte ervaring om na de tweede chicane de heuvel over te vliegen, de motor komt los aan de voorkant dus of shortshiften of iets gas terug en dan meteen naar links insturen en nog even op het gas om vervolgens meteen vol in de ankers te moeten hangen voor de volgende chicane welke een lastige combinatie is van 3 bochten, waarbij het cruciaal is om goed voor de laatste uit te komen om een goede lijn voor de twee rechterbochten daarna te hebben.

Al met al dus een uitdagende baan met een technisch gedeelte en een snel gedeelte na start/finish. Door de drie chicanes zijn er veel momenten voor acties als uitremmen en inhalen. Dit zorgt ervoor dat je lekker kunt “battlen” en ook op een vrij rijden dag je een beetje het wedstrijd gevoel hebt. Niet altijd optimaal voor je rondetijden maar wel erg leuk!

Tijdens de lunchpauze -waarbij we traditiegetrouw dampende gyros en shoarma op de sköttelbraai hadden liggen- werden we vereerd door een aantal Nederlandse fans die ook afgereisd waren naar het mooie circuit van Zolder om aldaar te komen kijken naar onze stuurmanskunsten en vliegwerk. Errug gezellig boys, thanks!! Meteen aanschuiven maar en mee eten met de heerlijke door “Poulus” gemaakte bbq lunch a la FastFoodRacing recept!

Na de lunchpauze meteen weer ter zake en verder knallen, 6 sessies dus een strak tijdsschema deze dag. Inmiddels waren de rondtijden van Jaap en Marcel al onder de 1:50 gezakt, niet slecht voor een eerste keer op Zolder. Paul bleef zeer constant op rondjes 2:00 “en een beetje” zitten, zo constant zelfs dat er twijfel over de juistheid van de laptimer ontstond.

Sessie vier was veruit de mooiste sessie van de dag. Jaap en Marcel konden de hele sessie dicht bij elkaar rijden en maakte veel actie mee op de baan. Mooiste actie was een groepje van een man of 8 waar ze aansluiting bij vonden net voor de “sterrenwachtbocht”. Ter hoogte van de “Lucien Bianchi” bocht rook Jaap zijn kans en stak Marcel en een paar voorliggers voorbij, dit betekende de spreekwoordelijk rode lap voor Marcel en terwijl Jaap midden in het gedrang van de groep richting de kleine chicane speerde, koos Marcel de lijn helemaal aan de binnenkant, vastbesloten om als eerste de chicane door te gaan hield hij het gas een fractie langer open dan de rest van de groep om vervolgens met een enorme uitrem actie iedereen te “sneaky” af te zijn, grandioze actie! De rest van de sessie was ook één groot feest!

De vermoeidheid van het rijden op een nieuw circuit en de biertjes van de avond ervoor gingen ons inmiddels al aardig in de benen zitten. Marcel besloot daarom de één na laatste sessie maar over te slaan om hier en daar wat foto's te gaan schieten en een beetje te chillen.

De 6e (en tevens ook de laatste) sessie van de dag hebben we allemaal weer gereden maar toen was het ook mooi geweest “de piepe was leeg”…, moe maar voldaan!

Uiteindelijk reden Jaap en Marcel constant dus onder de 1:50 met 1:48:04 als snelste tijd maar daar kan een volgende keer zeker nog wat vanaf en ook Paul zal een volgende keer zeker onder de 2 minuten gaan komen al zou die volgens eigen zeggen niet meer voor de snelste groep gaan maar 1 stapje lager.

We hebben met enige marge en met het koppie erbij gereden, er viel immers niks te winnen. Ondanks de vele crashes (vooral in de eerste sessies) hebben wij de boel gelukkig heel gehouden en een prachtige race dag gehad met een super weertje en sfeertje. De sköttelbraai ging weer aan, koud biertje erbij en een mooi moment voor bezinning en reflectie.

Conclusie, Zolder is gaaf!!! En veel minder ver weg dan je denkt, we gaan zeker nog eens terugkomen hier! Ook MSH is qua prijs kwaliteit prima, de sfeer op de paddock is een beetje zoals in Spa, gezellig rommelig.

Iedereen bedankt voor de gezelligheid, het langskomen en Linda…, namens Marcel nog speciaal bedankt voor het meebrengen van de uien!

En Erwin…, je hebt wat gemist kerel, dit is echt een baantje voor jou!

          

10-11 juni 2011, training en CRT-C cuprace Assen

10 juni CRT-dag Grid time training

Deze dag stond voor het FFR-team in het teken van trainen. Voor het eerst gingen we de baan op met een plan. Jaap en Erwin hadden zich gefocust op respectievelijk de Haarbocht en de Strubben, Marcel wilde vooral het gevoel terugkrijgen na zijn uitstapje van de vorige keer, op zijn weer strak geprepareerde ZX10R, voorzien van wat verassende optische elementen om de aanblik wat te verfrissen. Paul richt zich maar op één doel; het doorbreken van de 2:00 grens. Onze Paddockmanager Paul J was natuurlijk ook weer van de partij om ons met raad en daad bij te staan!

Voor Paul was het lang wachten, hij had alleen de laatste drie sessies van de dag en dan duurt de dag tergend langzaam vanaf 8:30 tot je aan de bak mag. Toen hij dan ook eenmaal mocht ging het als een speer!

Voor de eerste keer in de SportGridTime, tussen de snelle jongens. Al gauw bleek dat de inzet en training in Frankrijk aan het begin van het jaar, Paul geen windeieren hadden gelegd. Aan het einde van de dag heeft Paul zijn PR met maar liefst 3 seconden verbetert tot 2:02.009.

Met deze progressie stak wel een andere uitdaging de kop op, een fikse glijpartij van de achterkant in Ossenbroeken maakte Paul erop attent dat hij zijn rijhouding nog wat moet aanpassen om highsiders te voorkomen. Gelukkig liep het goed af! De nieuwe set-up van de fiets met andere voor- en achtervering beviel goed, alleen het insturen gaat nog iets te zwaar. Kortom, werk aan de winkel, maar de dag kon niet meer stuk na zo'n verbetering!

Voor Marcel was het weer vertrouwen krijgen, het uitstapje in de Ramshoek had toch meer sporen nagelaten dan verwacht. Marcel kwam niet echt lekker in een ritme, waardoor zijn rondetijden ver boven zijn normale nivo bleven steken. Meters maken, het enige dat helpt om het weer tussen de oren op de rij te krijgen. De motor was gelukkig weer helemaal op en top, en de LED modificatie oogste alom …. Verwondering ;)

Erwin en Jaap concentreerden zich op een aantal specifieke bochten, zoekend naar vaste referentiepunten op de baan en van daaruit aan de slag. Voor Jaap blijft de Haarbocht lastig, verliest daar teveel snelheid op het stuk naar Ossenbroeken toe, voor Erwin blijft de Strubben een crime, daar verliest hij teveel meters op de rest, hoewel Erwins rijstijl niet echt als “voorzichtig” betiteld kan worden, is hij dat hier wel.

Jaap experimenteerde nog wat met meer grondspeling, door de voetsteunen te verplaatsten, wat tot een ‘bijna-highsider' in Stekkenwal leidde, de hellingshoek bleek opeens toch groter dan normaal toen het gas erop ging. Gelukkig geen crashes en technische problemen, zelfs niet met de Duc!

Al met al een goede trainingsdag, die weer werd afgesloten met de gebruikelijke BBQ nadat bij de plaatselijke Albert Heijn nog in allerijl koud bier werd ingeslagen om de Gyros en hamburgers (bedankt Luciënne!) mee weg te spoelen.

          

11 juni racing Day

Met dreigende bewolking boven het circuit, togen we vanuit Hotel Assen weer naar de paddock van het TT-Circuit. Na een goede nachtrust en met een uitstekend ontbijt achter de kiezen, maakten we ons op voor de technische keuring. Erwin was helaas getroffen door een fikse oogontsteking, zo erg dat hij zijn lens in z'n rechteroog amper in kon houden. Aangezien hij ongeveer -12 heeft, was dit een lastige handicap voor hem. Gelukkig had hij een bril bij zich om zijn oog wat te ontzien.

Na het inschrijven en transponder halen, was het tijd voor de technische keuring, Paddockmanager Paul racete heen en weer met onderkuipen en helmen terwijl de racers in de rij stonden te wachten. Probleemloos kwamen de FFR's door de technische keuring.

Voor Marcel was het de eerste keer dat hij “de nieuwe Ruskenhoek” zou gaan rijden, spannend want veel tijd om te kwalificeren is er niet, twee keer 15 min, ipv 20 min. Daartegenover stond wel een race die over meer ronden verreden zou gaan worden, 11 in ons geval. Daar zagen we toch behoorlijk tegenop, conditie is niet ons allersterkste punt….

Besloten werd om met z'n drieën tegelijk de baan op te gaan, zodat we elkaar op sleeptouw konden nemen en Marcel een beetje houvast had met insturen van de nieuwe Ruskenhoek. Dit werkte, Marcel pakte de draad weer op en was in staat om weer in de '58 te rijden tijdens Q1. Erwin zette een nette '54.8 en Jaap vlak daarachter met een ‘54.9. Maar ook in de C-competitie wordt voorin hard gereden, de tijden waren goed voor resp. 5e , 6e en een 15e tijd.

Ondanks dat de dreigende lucht, bleef het gelukkig droog! Erwin wisselde continu van lens en zijn oog zag eruit alsof er een emmer zoutzuur in leeg gegooid was…. Onze buurman op de paddock, Dimi die uitkomt in <600 ging helaas onderuit in de Haarbocht, jammer! Gelukkig heeft hij op tijd de fiets weer in de benen gekregen!

Tijdens Q2 ging iedereen er nog even goed voor zitten. Jaap verbeterde zijn tijd naar een '54.3, Erwin lukte het helaas net niet onder zijn eerste tijd te komen en Marcel kreeg de smaak weer te pakken en zette een nette ‘56.7 op de klok. Na de gecombineerde resultaten mocht Jaap van de P7, tweede startrij starten, Erwin vanaf P10 en Marcel vanaf P18.

Toen was het wachten, onder het genot van een lekker broodje hamburger, tot de race. Het was al duidelijk dat ‘eenoog' Erwin stijf stond van de adrenaline en iedere tegenstander als rode lap zou zien.

Jaap maakte zich nog steeds zorgen over de lengte van de race, Marcel of zijn nieuwe ‘ledmodificatie' wel goed op de foto zou uitkomen. Paul de paddockmanager maakte zich nergens zorgen over en zorgde gewoon dat alles en iedereen er top bijstond! De nodige fans en familie waren inmiddels ook gearriveerd, het was een gezellige boel op de paddock.

De race begon gelukkig droog, hoewel de lucht er dreigend uitzag. De start was voor Jaap behoorlijk dramatisch, kwam slecht weg. Aartsrivaal “BoomBoom” Pieter schoot er langs met zijn Fireblade.

Erwin kwam redelijk goed weg en voor Marcel was het zijn allereerste race-start… KICKUHHHHH… Jaap verloor een aantal plaatsen, die echter in de eerste ronde alweer snel goed gemaakt werden. Erwin zat achter Jaap in het spoor. De race was een ware uitputtingsslag, dusdanig dat Marcel voortijdig het strijdgewoel verliet, de koek was op en veiligheid boven alles!

Hoewel Jaap een nieuw PR reed en op een duidelijk hoger nivo rondjes draaide dan de vorige race, was Erwin toch een streepje sneller. Hij verschalkte Jaap bij het aanremmen van de GT en ging als een dolle op de volgende af. Mooie gevechten volgde de rest van de race, de einduitslag: Marcel DNF, Jaap P10 en Erwin P7. Al met al een mooi resultaat, maar nog belangrijker er zijn weer twee nieuwe PR's gezet, ‘53,6 voor Jaap en ‘52,8 voor Erwin, er blijft progressie in zitten!

De dag werd weer in stijl afgesloten, met BBQ en de heerlijke zelfgemaakte kipsaté van Dimi en Nydia!

Het was weer een geweldig weekend! Fans, familie en mederacers bedankt voor de gezelligheid en steun.
Tot de volgende race!

          

5 - 6 mei 2011, Training Circuit des Ecuyers Frankrijk (by Paul)
Op 4 mei ben ik afgereisd naar circuit Ecuyers in Frankrijk om samen met zoonlief (als paddockmanager) een 2 daagse training bij Track Days 4 all te gaan volgen.

Met Nathan Eilander van Eilander Racing (die met ons mee reisde en naast ons op de paddock stond) keken we uit naar 2 dagen lekker rond knallen. Het weer was fantastisch en we hadden dan ook goede zin.

Dag 1 had ik nog een 1 op 1 instructeur begeleiding (in de vorm van Bach Lamboo en Tjalling Elzinga) om mij nog wat fijne kneepjes van de bochtentechniek te leren en aan de hand van ter plaatse gemaakte filmpjes de fouten eruit te halen en ook hebben we nog aan mijn nieuwe Wilbers vering gewerkt en hier een goede afstelling voor kunnen vinden.

Het circuit is erg leuk om te doen maar behoorlijk intensief, bochten in alle soorten en maten en 2 kleine chicanes. Kleine hoogteverschillen verhogen duidelijk de fun factor hier.

Dag 2 heb ik me samen met Nathan Eilander lekker uitgeleefd en de snelheid ging duidelijk omhoog, wel kreeg ik ‘s middags last van mijn armen en begon de vermoeidheid z'n tol te eisen. Sessies van een half uur waren behoorlijk vermoeiend, de laatste sessie hebben we dan ook maar gelaten voor wat die was en zijn we gaan inpakken.

Met een tevreden gevoel en een leerzame ervaring rijker zijn we dan ook huiswaarts gekeerd en ik kijk al weer uit naar 10 juni want dan zijn we weer op Assen te vinden!

Paul

          

13 - 15 mei 2011, Ducati Clubrace (DCR) Assen (by Jaap)
Het was weer zo ver, 3 dagen Ducatigeweld op de Drentse Heide. Fastfoodracer Jaap, toog samen met Paddockmanager Paul op naar het TT-Circuit om zich 3 dagen onder te dompelen in Italiaanse passie. Het DCR evenement blijft een unieke belevenis. Op donderdagavond afgereisd om een goede plek op de paddock te kunnen bemachtigen. Gelukkig hadden bevriende racers en motor-forummers een mooie plek afgezet zodat we met een clubje bij elkaar stonden. Het startschot voor een prachtig weekend.

De vrijdag had 3 trainingen en stond in het teken van het juiste ritme vinden op de Ducati 1198. Na de vorige race moest deze van een nieuwe versnellingsbak worden voorzien. Een echte close ratio racebak was er op de kop getikt, dus het was weer even wennen aan nieuwe schakelpatronen en vooral veeeel meer schakelen. Gelukkig kregen we de smaak goed te pakken en reden we einde van de dag in de '55 laag.

De dag werd verder gevuld met gezelligheid rondom de sköttelbraai met onze collega racers.

De zaterdag begon met de technische keuring en vervolgens twee kwalificatiesessies. Omdat het 's morgens behoorlijk had geregend, was het even de vraag of we op een droge baan konden kwalificeren. Gelukkig was er in Q1 een droge lijn, groot genoeg om een beetje gas te geven. Helaas werd na 3 ronden afgevlagd, omdat een deelnemer olie begon te lekken. Dit was niet genoeg voor een scherpe tijd en bleven we in de 56 hangen. De tweede kwalificatie was een belevenis opzich, meer dan 20 man inhalen is leuk, maar niet voor een superscherpe tijd, desalniettemin toch met een 1'56” op P4 in gekwalificeerd in de Open A. Op ons youtubekanaal is een filmpje te zien van de inhaalrace! >>> klik! <<<

Racedag, regendag? Zouden de weergoden dan toch hun onheil over Assen uitstorten. Helaas voor sommige klassen wel, gelukkig niet voor de Open A! We konden op een zo goed als droge baan van start. Omdat we lang moesten wachten in de vooropstelling gingen de bandenwarmers mee. Na de opwarmronde kon Jaap zich vervoegen op P4, helemaal aan de binnenkant van de baan op de eerste rij, waar een mooie parapludame hem opwachtte.

De start was matig, Jaap had nog niet kunnen oefenen met deze versnellingsbak met de uitzonderlijk lange eerste versnelling. Richting de haarbocht schoten er twee voorbij, gelukkig door laat te remmen, pakte Jaap zijn P4 weer. In Ossenbroeken ging er één van de voorliggers bijna onderuit, waardoor Jaap naar P3 opschoof. Gedrieën werd de race vervolgd en bleef het clubje mooi bij elkaar zitten.

Helaas kon Jaap het tempo niet vasthouden, een tempo dat op zijn PR lag. Jaap wilde aangehaakt blijven, maar reed daardoor te gespannen en hield het niet vol. In de laatste ronde zakte Jaap terug naar P5, jammer.

Uiteindelijk kijken we tevreden terug op de races, een nieuw PR, duidelijke progressie en constante rondetijden, alsmede een Ducati die qua set-up nu helemaal top is! Geen technische mankementen deze 3 dagen!

Een speciaal woord van dank voor de fantastische inspanning van Paul de Paddockmanager, inspirerend gekookt en de racers van alle gemakken voorzien. Tevens voor alle collega-racers die bij ons op het kampement waren, het was weer supergezellig! Tenslotte de fans en bezoekers, die ons trakteerden op een prachtig spandoek, aanmoedigingen en helpende handen.

Het waren weer 3 machtige dagen! Tot volgend jaar!

Jaap

          

8 - 9 april 2011, C-Licentie cursus en CRT-C cuprace Assen (by Erwin)
Eindelijk was de dag aangebroken dat ik me eventueel kon scharen bij de illustere groep van C-licentie houders. De bike was helemaal volgens de reglementen opgebouwd en ready to race!
's Ochtends vroeg met mederacers (Jaap, Marcel en Paul) en onze paddock manager (Paul J.) op naar “The Cathedral of Speed” : Assen!

Uiteraard had ik mezelf goed voorbereid op het theorie examen (vlaggencodes), maar toch een tikkie zenuwachtig, want was dat nu alles wat ik had moeten voorbereiden?? :)

De C-licentie cursus groep was een gemixed gezelschap van ervaren coureurs en rijders die nog nooit Assen hadden gezien, dus dat kon nog interessant gaan worden. Allemaal kregen we een prachtig zwart T-shirt aan met je cursus nummer erop en vervolgens kregen we eerst een intro film over circuitrijden op Assen (dat je altijd moet insturen enz, jullie kennen dat wel....)

Eindelijk dan rijden…
De eerste rondes werden gereden volgens het welbekende CRT-principe, namelijk ; om de 2 rondjes de voorste 2 rijders wisselen om de lijnen van de Marshall te volgen. Met een moordend (wegens verveling) tempo gingen de eerste 2 sessies er door heen. Het verschil in niveau was enorm met af en toe de opmerking dat ik “lekker aan het toeren was” (rechtop zittend om me heen kijkend). Langzaam rijden op Assen is helemaal niks voor mij...

Anyway….., toets-time (theorie gedeelte) was aangebroken en inderdaad, gewoon de vlaggencodes was het enige dat gevraagd werd, alleen werd er een blauwe vlag gevraagd en die stond niet op het overzicht (wel een witte) Grrrrrrr…, die blauwe vlag kwam me wel bekend voor, maar waarvan ook al weer…., denken, denken.., ooohja, bij karten wordt ie gezwaaid als je iemand in de weg rijd, dussss.., snellere rijder achter u was het juiste antwoord. GESLAAGD!!

In de 3e sessie konden we dan los gelaten worden, yiieehaaaaa gogogo gaasssssssssss!!
De vreugde duurde maar tot de GT bocht helaas……, het verschil in snelheid onderling werd nu wel erg zichtbaar aangezien ik uit de Ramshoek (de snelle linkerbocht voor de GT) wel heel snel op een medecursist afstoof. Hmmmm.., maar even achter hem blijven de GT door dacht ik nog. Na de GT hop weer op het gas -iets wat mijn langzamere medecursist even niet deed- dus toen shit shit shit......, of er achterop knallen of zelf zo hard mogelijk proberen te remmen (onder hellingshoek!!) en kijken of ik hem kan missen. Uiteindelijk voor dat laatste gekozen maar remde mezelf onderuit in dit proces. Beetje verkeerd ingeschat dus met een flinke schuiver tot gevolg (zie foto).

Vervolgens verplicht naar de medische keuring (standaard procedure na een crash) waar men vaststelde dat ik lichamelijk en geestelijk (hahahahaha, misserrrrr!!) in orde bleek te zijn.
De bike was intussen door mijn mederacers en onze paddock manager weer snel gefixed met reserve onderdelen en natuurlijk hier en daar de nodige Duct tape. (thnks guys!)

De 4e sessie overgeslagen en de 5e sessie weer lekker lopen knallen, waar me bijna hetzelfde verhaal overkwam na uitkomen Strubben. Uiteindelijk ergens in de 1.56 gereden in de 5e sessie, gelukkig geen verkramping oid tijdens het rijden na de crash.

Een zeer bewogen dag eveneens omdat Marcel probeerde op een zx10r te kijken of je zo'n ding als een KX500 kan laten springen…..en Jaap, ja, die had weer een eeuuhhhh….. beperkte keuze uit versnellingen aangezien zijn versnellingsbak weer eens een eigen wil kreeg…

Uiteraard passend afgesloten met lekker eten en een zeeeeeerrr gezellige avondje met het team (zonder Sambuca voor mij dit keer! lol) in Assen city, daarna was het time to go to bed en dus op naar het Hotel!

The next day :

De volgende dag dan eindelijk race day voor Jaap en mij! (Marcel kon helaas niet meedoen want zijn zx10 was even niet meer rijdbaar na zijn "Ramshoek" uitstapje gisteren)
Vandaag ook moesten we het gewijzigde Assen rijden (nieuwe Ruskenhoek) wat ook weer een nieuwe ervaring voor mij zou gaan worden.

1e kwalificatie:
Dit ging prima, lekker rond ge-raced en een tijd van 1.55 –en nog een beetje- kunnen neerzetten, goed voor een 4e startplek! Even wennen aan de nieuwe Ramshoek maar voelde goed.

2e kwalificatie:
Minder sterk, want op het moment dat ik wilde aanzetten ging er een medecursist vlak voor mijn neus hard af net na de Haarbocht en was ik toch even afgeleid. Even een rondje wat rustiger aan gedaan en toen maar weer gas er op om vervolgens weer geconfronteerd te worden met weer een crash vlak voor mijn neus. Uiteindelijk een 11e startplek op de grid en mocht mijn eerste echte start gaan meemaken, spannend!!!

Zeker ook spannend omdat ik altijd problemen heb langzame bochten snel uit te komen en had daardoor mijn tandwiel verhouding iets extremer gekozen dan goed voor me was. Met de start vanuit stilstand in de 1e versnelling is de 10 nogal wheelie gevoelig (zo'n beetje na elke bocht is de 10 dat, maar ja…), dus een kwestie van snel naar zijn 2 schakelen en gas erop.

Dat werkte prima want ik pakte een plekje of 2, daarna in de race nog 2 extra plekken kunnen pakken om vervolgens als 7e te eindigen. Nummer 6 kreeg ik net niet te pakken wegens mijn absolute onkunde om Strubben uit te komen.. Volgende keer beter ):

Mijn snelste tijd tijdens de race was een 1.53.6, waar ik heel tevreden mee ben.

Nu die Strubben nog goed onder controle zien te krijgen, mijn rempunten bepalen, mijn instuurpunten bepalen, apexen herkennen , niet als een malloot (wie zei daar iets over geestelijke keuring?) alle lijnen van de wereld rijden en een fatsoenlijk rijstijl (geen Varadero stijl meer) aanleren en dan wordt het misschien nog wat :).

Respect voor Jaap die met een defecte versnellingsbak (4e versnelling deed het niet meer) toch nog een 14e plek wist te bemachtigen!

Erwin

          

8 april 2011, CRT Assen (by FFR)
Met prachtige dagen in het verschiet hebben we vrijdagmorgen met ons FastFoodRacing team het kampement opgebouwd op de paddock van het mooie TT Assen circuit voor onze eerste circuitdag van het jaar. Een mooie start want we waren compleet met het gehele Team!

Wat begon als een prachtige zonnige dag, zou met recht een “hete” dag worden. Jaap en Marcel hadden SGT sessies geboekt, Paul begint kalm aan in de A-groep en voor Erwin was het licentiedag. Die mocht in een mooi zwart T-shirt cursus doen en starts oefenen, gevolgd door een examen. Paul (Poules) was stand-by als paddock manager om ons met raad en daad bij te staan.

De eerste sessie van Paul eindigde met een technische uitdaging, de rechter keerring van zijn voorvork lekte. Jammer want deze was net geserviced. Gelukkig was HK-Suspension op het circuit vandaag, dus konden ze een noodreparatie aanleggen en wonderwel lukte dat! Gelukkig maar.

De eerste sessie van Jaap en Marcel eindigde ook in technische malheur. Jaap had problemen met de quickshifter en schakelen. Marcel maakte een schakelfoutje bij het insturen van de Ramshoek, als een waar rodeorijder is hij vervolgens door de grindbak, springend over talud door het hek op de parkeerplaats uitgekomen, ongelofelijk! Hij bleef erop zitten, de motor was helaas afgeschreven voor het weekend. Scheur in het carter, achterwiel gedeukt en zitje gescheurd. Dat was van korte duur dus… echt jammer dat voor Marcel het racen er zo snel opzat.

De snelheid zat er bij iedereen al wel weer meteen goed in! De tijden van vorig jaar werden alweer meteen benaderd.

Even later ging ook Erwin onderuit, toen hij uitkomend GT op een wel erg langzame medecursist afkwam, die remde of van het gas ging. Erwin besloot zelf te remmen en remde zich vervolgens onderuit! Door inspanning van het hele team kon de fiets in no-time weer hersteld worden gelukkig en kon Erwin de dag vervolgen.

Jaap bleef problemen houden met schakelen. De quickshifter werd eraf gehaald maar de bak bleef kuren vertonen. De 4 e versnelling functioneerde niet meer, zodra er beweging in de fiets ontstaat en hij stond in 4, schoot hij onmiddellijk naar de 3 e versnelling. Dat werd dus shortshiften naar 5 en weer terug naar 3. De set-up die Daniël van http://www.biggelaar-performance.com/ had gemaakt was perfect, de Duc stuurt weer als vanouds en de banden worden niet meer opgevreten na 3 sessies. Het vertrouwen is weer terug!

Desondanks werd de dag goed afgesloten door Paul en Jaap en Erwin met nette tijden voor allen waarbij alle pr's benaderd werden. Erwin slaagde glansrijk voor het C-licentie examen. Dat is uiteraard gevierd met een biertje en lekker vlees van de sköttelbraai!

Gezelligheid alom op de paddock met de andere teams en racers, veel belangstellenden, vrienden en familie die langskwamen, bedankt voor jullie komst!

Team FastFoodRacing

          

19 maart 2011, seizoen openingsfeest FastFoodRacing (by Jaap)
We willen er een traditie van maken, vandaar dit jaar voor de tweede keer in successie: De FFR-BBQ. Onze sponsoren, vrienden, familie, bekenden en collega raceteams waren weer aanwezig voor een spetterende seizoensopening.

Op zaterdag werden de tenten opgebouwd en de racers op het laatste moment nog even vakkundig beplakt door Marcel met de race nummers voor komend seizoen, subtiel voorzien van een mooi fluor randje dat overeenkomt met de tekening in de Marushin helmen. Een prachtig geheel!

Met een springkussen voor de kinderen, een DJ, veel BBQ vlees en drank in overvloed, hoefde alleen het weer maar mee te werken. En dat deed het. Hoewel wat aan de koude kant hadden we toch een lekker zonnetje.

Vanaf 4 uur druppelden de gasten binnen en konden ze zich vergapen aan onze mooie bikes, Paul's nieuwe sleutelschuur, ons nieuwe bandenwisselapparaat en de kersverse pitscooter van Paul ! Jawel in Kawasaki groen.

Na de jaarlijkse speech van Jaap , zoals gewoonlijk weer doorspekt van onzin, kon het feest losbarsten. En dat deed het! Heerlijk eten en het bier en sambuca vloeide overdadig. Zelfs zodanig dat sommige teamleden vroegtijdig de warme lappen opzochten. Al met al een daverend succes!

Bedankt allemaal voor de gezelligheid! Een mooie aftrap van het seizoen voor Fastfoodracing, waarin naast veel lol ook podiumplekken in de CRT C-competitie.

Een speciaal dankwoord aan onze sponsoren:

•  Marushin helmets, www.marushin-helmets.jp

•  Van der Horst aanhangers, www.vanderhorstaanhangwagens.nl

•  Snap-On, www.snap-on.eu

•  Snoek Products, www.motulolie.nl

Jaap

          

6 februari 2011, Ducati Racing Expo Heteren (by Paul J.)
Tijdens een mooie maar koude en winderige zondag in Februari naar een motorbeurs voor Ducatisten en Ducati raceliefhebbers!! Als iemand mij een paar maanden geleden gezegd zou hebben dat ik als BMW S1000RR liefhebber daarheen zou gaan, had ik hem voor gek verklaard...

Maar goed..., enige tijd geleden ben ik toegetreden tot de gelederen van het Fast Food Racing Team als Paddock manager en Penningmeester, en ik heb onze enige Ducati rijder Jaap, beloofd hem te zullen helpen op deze beurs en ons Fast Food Racing Team te presenteren en te vertegenwoordigen. Mijn eerste officiële taak als member van het FFR team.

Na een kleine vertraging (Sorry Jaap) zijn we gepakt en gezakt naar Heteren vertrokken waar de beurs plaats zou vinden. Jaap in zijn Ducati outfit en ik in mijn vertrouwde Honda Fleece vest uit een eerder Honda FireBlade verleden. Onderweg hadden wij met Oscar en Daatz van het Noppersracing.nl team afgesproken om de rit naar Heteren samen te vervolgen.

Mooi op tijd aangekomen in Heteren hebben wij de spullen en de motoren uitgeladen en de stand opgezet met onze Fast Food Racing spullen en die van het Noppers Racing Team. Een mooie stand al zeg ik het zelf waar wij onze spullen en die van onze sponsor, Marushin Helmets, uit konden stallen.

Man wat heb ik mij vermaakt op deze Beurs!! Zoveel moois te zien. De techniek en de liefde voor de race- sport en in het bijzonder met een Ducati spatte er vanaf. Veel bezoekers hebben onze stand bezocht en deze hebben wij van alle informatie rondom ons Team en van koffie en koeken voorzien. Helemaal top! Zo'n beurs is ook goed om sponsoren en vrienden van het Team te ontvangen en hier is dan ook gretig gebruik van gemaakt. De sfeer zat er al snel in tussen de standhouders onderling en overige bezoekers.

Natuurlijk kon het fast food niet achterwege blijven en ik heb maar eens een uitzondering gemaakt op mijn specialiteit "het telefonisch koken" en voor ons allen een broodje frikandel gescoord.

Ook de samenwerking met Oscar en Daatz van het Noppers Racing Team was erg leuk en verliep vloeiend, mede door een korte maar zeer effectieve beurs training van onze beurs goeroe Jaap.

De beurs was erg goed opgezet en bijzonder gezellig. Al met al hebben er zeker 1000 bezoekers deze Racing Expo, die werd georganiseerd door de Ducati Club Nederland, bezocht.  Zeker voor herhaling vatbaar. Hulde aan de organisatie van dit evenement en de uitbaters van Grand Café Bongerd waar het evenement werd georganiseerd.

Samen met Oscar en Daatz hebben we de dag afgesloten met een heerlijke schnitzel en friet. Beter konden wij de dag niet afsluiten.

Al met al een druk dagje, maar erg leuk om te doen en ik zal er ook volgend jaar, zeker weer bij zijn. Jaja Jaap, ik zal dan op tijd zijn.

Ik wil Jaap van ons Fast Food Racing Team en Oscar en Daatz van het Noppers Racing Team bedanken voor deze gezellige dag. Als het seizoen zo succesvol verloopt als deze Ducati Racing Expo, zal het een geweldig seizoen gaan worden. Paul J.

             

11,12 augustus 2010, Spa Francorchamps (België) met Pro Speed (by Erwin)
Nadat alle mede FastFood-racers al een bike voor het circuit hadden kon ik natuurlijk niet al te lang achter-blijven. Via een oplettende mede motor-forummer heb ik beslag weten te leggen op een 2007 zx10r.

Heeeelemaal standaard, alleen een racekuip eromheen, that's it. De stickers nog op de achterbrug.

Dat is mooi, want dan kan ik deze naar mijn smaak afstellen. Dit begon met het ophalen van de motor en meteen bij HK suspension in Tiel afleveren (in het midden van de nacht) voor racevering op mijn gewicht ingesteld (jaja een zwaardere veer o.a.), tevens werden stomp-grips, rearset, stalen remleidingen en een aangepaste stuurdemper gemonteerd.

Toen hij eenmaal bij me thuis stond moest er natuurlijk ook een gear-indicator op, een kleiner voortandwiel en het remvloeistofreservoir achter moest gedumpt worden.

De remmen van de 10-en model 2004 t/m 2007 hebben wel eens last van fading door de remklauwen. Mijn straatmotor is echter een zx10r 2008 model met super remmen, dus al snel een paar 2008 model remklauwen op de kop getikt voor op de racer. Deze staan wel wat verder van het hart af dus het paste niet helemaal lekker op de originele remschijven.

Lang verhaal kort makend: Brembo HPK remschijven erop van 320mm en spacers erop, klaar.

Last but not least: ze was toch wel erg groen………, dus er moest wat zwart in wat, mijns inziens, prima met een spuitbus geregeld kon worden……NOT. Na enorm gepruts met spuitbussen is het uiteindelijk mooi gespoten door mede FastFood-racer Paul

De eerste circuitervaring op mijn eigen circuit fiets was op Spa, een waanzinnig mooie baan met hoogteverschil en zeer snel. Op basis van de vorige circuitdagen hadden Jaap en ik ons in de racer groep ingedeeld, lekker tussen de Duitse en Nederlandse racers rondrijden…..

Na aangekomen te zijn bij een hotel, waar ijs in zilveren schaaltjes wordt geserveerd a tig euro, een heli-platform……, ons lekker geïnstalleerd op de kamers, vervolgens, veel belangrijker, ons geïnstalleerd in onze pittbox op Spa (veel FastFood vlaggen enzo)

De eerste sessie meteen lekker volgas (bandenwarmers zijn inderdaad handig) het rechte stuk op na de pits, om vervolgens met zo'n beetje topsnelheid erachter komen dat de remmen gelukkig prima werken. Chicane induiken en gas maar weer. Dat ik de racer nog niet helemaal gewent was werd pijnlijk duidelijk naarmate de sessie vorderde. Ik was letterlijk aan het vechten voor een juiste houding en lijnen en dat kostte heel veel energie.

Na de sessie zo'n beetje van de motor afgerold, helemaal buiten adem, afgepeigerd.....

Wat een verschrikkelijke conditie heb ik. Zo verschrikkelijk kapot was ik dat ik de 2 e sessie even overgeslagen heb. Daarbij kwam dat de onderkuip tegen de uitlaat kwam en ik al rokend de pitsbox inreed. Dit werd zeer vakkundig opgelost door Jaap en Paul (niet de fastfoodcollega, maar onze hulp voor de 2 dagen) met wat glasband om de uitlaat.

De 3 e sessie ging alweer een stuk beter, maar conditie bleef een probleem (1 e 3 ronden prima, maar zodra het een beetje lekker ging liet de conditie het afweten en bleef ik lekker rechtop de bike zitten, wat weer spectaculaire foto's a la Varadero stijl gaf…).

Helaas is er de derde sessie ook iemand verongelukt uit Duitsland, wat wel een aparte sfeer gaf op Spa.

Uiteindelijk wel een 5e sessie gereden om het gevoel af te schudden en dat was een goede beslissing, ook nog een tijd neer kunnen zetten die even snel was als in 2009 met de straat-10.

De gehele 2e dag niet gereden wegens regen en dus wat slap geouwehoerd en rondgelopen.

Uiteindelijk dus in 2 dagen 3 sessies gereden, maar had het niet willen missen.

Erwin 

          

22, 23 en 24 juli 2010, Alés (Frankrijk) 3-daagse training met The Race Academy (by Paul)
Op woensdagavond aangekomen op het circuit Pole Mécanique hebben we gelijk de pitbox geregeld en konden er ook meteen gebruik van maken.

Na alles uitgeladen te hebben en de pitbox ingeruimd kon de motor naar de keuring. Even later kwam Marcel mij vertellen dat mijn bike afgekeurd werd ,ik dacht dat zal toch geen grap zijn ,ik was ervan overtuigd alles goed voor elkaar te hebben maar helaas was er een voorvork kering lek en dus mocht ik op donderdag-morgen niet aan de eerste training meedoen. Nog geprobeerd om van de Race Academy een BMW te ritselen maar dat ging helaas ook niet door,wat ook wel weer te begrijpen is.

In de avond nog keerringen besteld en de volgende ochtend om 9 uur werden ze bezorgt. Koen (alle hulde aan hem) de technische man van RA ging aan de slag om ze er voor mij in te zetten en kwam tot de slotsom dat het de verkeerde waren en dus moest ik weer op zoek naar nieuwe ,deze vond ik bij de plaatselijke Kawa dealer en dit keer gelukkig wel de goeie.

Opnieuw ging Koen voor mij aan de gang en met een beetje geluk kon ik om 2 uur rijden, helaas had ik al 3 sessies gemist dat was flink balen en ik was dan ook lichtelijk opgefokt toen ik s'middags om 3 uur voor het eerst de baan op kon voor verkenning.

De eerste 20 minuten gingen dan ook nog niet van een leien dakje, het was erg wennen aan dit korte maar o zo technische circuit, wel zag ik dat de komende 2 dagen een zeer intensieve en leerzame tijd zou worden. Helaas begon het te regenen na de eerste sessie en was de donderdag voor iedereen voorbij.

Vrijdagmorgen was de baan nat en kon er pas laat gestart worden (op een natte baan werd niet gereden). Toen we eenmaal begonnen kwam er snel verbetering in lijnen/zithouding en gingen de rondetijden snel naar beneden en naarmate de dag verstreek  kreeg ik meer vertrouwen in mezelf en de motor en het fungehalte begon behoorlijk te stijgen maar ook het aanleren van een andere zit/houding werd leuk naarmate de resultaten beter werden.

S'middags reden we 5 sessies van 15 minuten om de verloren tijd te compenseren en zo was het dus een drukke dag, het was rijden, evaluatie vd film en weer rijden.

Op zaterdag was het schitterend weer en gingen we dus gelijk van start en gelijk al weer een seconde sneller als waar ik gisteren geëindigd was en dus een goede start die de hele dag steeds beter werd en vooral sneller.

S'middags werd mij gevraagd of ik voor wilde rijden, zo gezegd zo gedaan en het ging alleen maar beter en ik werd steeds fanatieker.         

Instructeur Brian zag ook dat het goed ging en gaf mij de gelegenheid om een snellere ronde te maken aan het einde van de zaterdag en dat lukte prima, ik begon op donderdag met een 1.57 en eindigde met een 1.35.2 dat noem ik nog eens progressie! Wel waren Jaap en Marcel sneller maar ik heb ontzettend veel geleerd en heel veel plezier gehad en ik hoop hier in de toekomst nog meer voordeel uit te halen.

Tot slot wil ik de Race Academy voor iedereen die circuit wil rijden aanbevelen want je leert hier echt veel.

Met dank aan mijn Fast Food collega's voor de mooie racedagen, tot de volgende keer!

Paul 

          

22, 23 en 24 juli 2010, Alés (Frankrijk) 3-daagse training met The Race Academy (by Jaap)
Wanneer je als straatrijder je paar circuitdaagjes pakt iedere jaar, dan denk je maar aan één ding, op zo'n dag iedere minuut eruit halen wat erin zit, zo hard mogelijk vegen en sneller zijn dan je collega's.

Leuk natuurlijk en erg bevredigend, maar op een gegeven moment, bij gebrek aan natuurtalent, kom je tot de conclusie dat deze dagen je niet echt verder meer brengen.

Wat is er dan leuker dan 3 dagen 6 sessies per dag de tijd hebben om eens rustig aan je techniek te werken. Op naar Alés in Zuid-Frankrijk, naar de Race Academy. Van te voren een fotoanalyse laten maken, en alle leerpunten in me opgenomen,. Mijn doelstelling, zithouding sterk verbeteren, ontspannen op de motor zitten.

Na een dramatische heenreis, waarbij de turbo van mijn auto het begaf, uiteindelijk na 2,5 uur slaap de eerste dag het circuit op. Leuke technische baan, die voor mijn doelstelling uitermate geschikt bleek.

Om een lang verhaal kort te maken, het was 3 dagen lang; afleren. Het ingesleten patroon van 20 jaar motorrijden en 5 jaar circuitdagen, zit behoorlijk vastgeroest. Lijnen rijden was niet zo'n probleem, maar de rug recht langs de motor en diep zitten wel. Tijdens een natte ochtend in de pitbox eens droog op de motor gaan zitten en eea doorgenomen met Peter, onze instructeur. Daar kwamen we eigenlijk meteen al tot de beste conclusie van de drie dagen…. Mijn voetsteunen staan veel te hoog. Nadat deze op de juiste stand waren gezet, viel de rest als een puzzel in elkaar. Ik kon goed in de motor hangen met mijn been en door mijn schouder beter de bocht in te draaien en de buitenste arm te strekken, ging de rest als vanzelf! Wat een verschil!

Eén kleine belemmering blijft over, mijn bril…. Als ik dieper kom te zitten naast mijn motor kijk ik over m'n bril heen en zie ik niets meer… zelf de kijkpunten worden “perifeer” … een probleem dat ik ook al op de rechte stukken had bij het platliggen… Volgende stop, de opticien voor lenzen!

Uiteindelijk 3 dagen lekker gereden nieuwe stijl aangeleerd in een fantastische ambiance en heerlijk ge BBQ'd. De 3-daagse Race Academy is een perfecte cursus wanneer je aan jezelf wilt werken, prima coaches en leuke sfeer, nu het geleerde in de praktijk brengen op de dagen die nog komen!

Jaap

          

3 juni 2010, Ducati Clubrace 2010 Assen (by Jaap)
Met een afgeladen volle aanhanger en auto op weg naar het grootste Europese amateur racesportspektal, de Ducati Clubrace. Het was zwaar bewolkt, maar nog droog. De voorspellingen voor het weekend waren redelijk voor vrijdag en zaterdag, voor zondag echter niet, regen regen regen.

Iedere millimeter van de paddock op Assen stond vol met tenten en motoren, vooral Ducati's natuurlijk. Voor de liefhebbers van Ducatitechniek was het smullen want er stonden wat pareltjes tussen. Na inschrijven en transponder halen, m'n plekje gezocht op de paddock, achter bij de Veenslang, waar ook wat bekende mede-Ducatisten van MF zich ophielden.

Snel de tenten opbouwen en de Duc klaar maken voor de eerste van drie trainingen die dag.

Terwijl we in Parc Fermé stonden voor de aanvang van de eerste training, begon het toch te regenen. Dan maar even een sessie kalm aan doen op een natte baan met supercorsa's.

Dat ging de eerste paar ronden goed. Toen begon er een droge lijn te komen, toch maar iets harder op het gas gegaan. Dat bleek achteraf iets té enthousiast. Bij het insturen van de Haarbocht (na het rechte stuk start/finish) bleken de Supercorsa banden toch sterk afgekoeld te zijn en in de natte bocht schoof de fiets in één keer onderuit.

Gelukkig heb ik crashprotectors op de motor, die veel schade hebben voorkomen. Toch de kuip beschadigd en het kontje, remhendel afgebroken en de voetsteun gebroken. Dat laatste was nog het vervelendst want de ophanging aan het frame was gescheurd. Snel naar binnen en naar het Medical Centre, zelf had ik niets, terwijl anderen op zoek gingen naar een Tig-lasser. Die werd al snel gevonden in de persoon van Jan Peters, die er één bij zich had en het snel heeft kunnen repareren. Top!

Twee volgende sessies gewoon kunnen trainen en weer een beetje ritme kunnen pakken. Hoewel de schrik wel in de benen zat.

's Avonds lekker aan de BBQ met een biertje en gezellig gezelschap. In de aanhanger slapen, dat was wel wat frisjes, het was maar een graad of 7 's nachts.

Volgende dag kwalificeren, in de open A op de derde startrij. De eerste rijen zaten allemaal binnen een seconde dus dat zou spannend kunnen worden met de race.

Zondag racedag

Na een gezellige avond en een wat warmere nacht was het wachten op de aanvang van de race. Ik moest om 14:30 rijden, dus ik had ruim de tijd. Tot een uur of 12 bleef het redelijk droog. Toen begon het echter te hozen. Uiteindelijk heb ik om 13:00 besloten niet te gaan rijden, omdat één keer plat gaan in een weekend genoeg is voor me en ik geen onnodig risico meer wilde nemen, het seizoen duurt nog lang.

Regenbanden

Het onderwerp regenbanden is in diverse raceklasses al menig keer onderwerp van gesprek geweest. Toch was de zondag van de Ducatie Clubraces er één waarin alle open klasses als een treintje achter elkaar over het circuit toerden. In zeer uitgedunde startvelden, omdat velen niet de baan opgingen. Het niet toestaan van regenbanden is geboren vanuit kostenoogpunt, een argument dat natuurlijk wel hout snijdt, maar de ziel uit het racen haalt. Veiligheid boven alles, het rijden met 180 pk racemonsters op racebanden voor droog weer op een zeiknatte baan is gewoon onverantwoordelijk. Daarnaast is het voor het publiek ook niet om aan te zien en voor veel deelnemers en reden om vroegtijdig af te haken in het verder zo geweldig mooie festijn.

Daarom: DCR bestuur; “voor veiligheid, plezier en spektakel bandenkeuze vrij in 2011 !!!!”

Al met al is de Ducati Clubrace een geweldig evenement, je kijkt je ogen uit en de sfeer is geweldig, volgend jaar ben ik er zeker weer bij… met de regenbanden in de aanhanger…

Jaap

            

13 april, circuitdag Assen (by Paul)
Belevenissen van de eerste dag FastFoodRacing en wat er aan vooraf ging…

Ik had in 2009 een ZX6R gekocht voor op het circuit, dit was geen groot succes, het verschil met de 10R was me van meet af aan eigenlijk al te groot temeer omdat ik met de racer maar een paar dagen per jaar rijdt. Gelijk de eerste dag op Assen (2009) ging ik al onderuit ,balen dus maar oké de schade viel mee en snel het ding weer opgeknapt en vol goede moed met het "team" naar Spa Francorchamps maar ook daar weinig successen gekend en eigenlijk besloot ik daar al ik stop ermee want hier heb ik geen zin, ik kon maar geen vrienden worden met deze ZX6R.

Zoals het gaat na verloop van tijd (en na enig aandringen van de overige enthousiaste FastFood racers) mijn besluit toch maar weer teruggedraaid. Als klap op de vuurpijl kwam Marcel met een racer aanzetten (een ZX10R van 2004) exact de motor waar ik mee op straat rij en hij gaf mij te kennen dat hij nog een ZX10R te koop wist van 2008 en daar eigenlijk meer oren naar had, dus je voelt hem al aankomen…. De ZX6R ging toch weer in de verkoop dus dat maakte het allemaal wat gemakkelijker en ik was weer een 10R rijker!

Zoals je op de foto's kunt zien was de 10R oranje/wit toen we hem ophaalden en had ik dus een mooi winterklusje want hij moest wel weer groen worden uiteraard :)

          

De ZX6R dus exit en verkocht
De 10R zoals hij binnenkwam
En zoals hij is geworden :)

Dit voorjaar dus officieel als FastFood racer opnieuw aan het avontuur begonnen en op 13 april met het gehele team naar Assen geweest voor een eerste optreden. Ik had nog geen meter met de 10R racer gereden en wist dus niet hoe het zou gaan en ook m'n valpartij van vorig jaar was ik nog niet vergeten…

Gelukkig hadden we mooi weer en goede zin en om 9 uur was het zover voor het eerst met de 10R de baan op! De eerste 3 ronden nog met de billen bij elkaar maar toen de motor goed aanvoelde kreeg ik er weer plezier in en ik was dik tevreden over deze eerste sessie.

2de sessie ging nog beter maar ik kreeg de zwarte vlag en ging naar binnen, maar daar zeiden ze dat het niet voor mij was en mocht ik weer door (foutje#@$&). Korte sessie dus...

3de en 4de sessie gingen ook goed en ik heb veel aan m n zelfvertrouwen kunnen doen in positieve zin en na de laatste sessie had ik de smaak weer helemaal te pakken en wou eigenlijk NOG wel een sessie doen maar helaas was er geen 5e sessie bij circuitrijden.nl dus tja.., dan maar weer wachten tot 20 mei (eerstvolgende circuitdag). Tijden? Tja het snelste ronde was voor mij 2.14.9, daar hoop ik de komende circuitdagen nog wat af te halen, maakt ook niet zoveel uit want het gaat mij om fast-fun en fast-food!

Al met al dus een hele gezellige en positieve dag!

Mannen allemaal bedankt en tot de volgende fast-food-fun racedag.

Paul

10 april, Assen, KNMV Cup C (by Jaap)
Zo, wat een dagen zeg..... afgezien van de gezelligheid was het vooral de perikelen rond de nieuwe DUC die me heeft bezig gehouden....

Vrijdag was de vuurdoop van de DUC, gelijk veel problemen met (wat achteraf bleek de DTC) stotterende machine...., het bleek dat de DUC telkens bij op het gas gaan meteen los kwam en daardoor de DTC meteen aansprak. DTC uitgezet toen was het probleem over... Daarnaast had ik erg veel last met schakelen, regelmatig zat ik tussen de versnellingen, of kreeg ik hem er met opschakelen niet in. Afgezien dat het natuurlijk lastig is, is dat ook nog eens gevaarlijk, want mensen achter je versnellen wel, terwijl ik in de begrenzer loop..., 's avonds de quickshifter afgekoppeld en er tussenuit gehaald en het probleem was over.

Bleef ik nog met het liften van de machine, naar HK gegaan, die de hele fiets weer op de kop gezet. Liften was minder, maar nog steeds niet over. Bijkomend probleem nu, hij begon de achterband op te vreten. Was helaas de laatste sessie dus geen mogelijkheid meer om er door HK wat aan te laten doen... uiteindelijk 2:01 gereden, maar wel keihard vechten om die duc een beetje in het gareel te houden.... mijn record, de 1:57 leek wel heel ver weg zo....

Zaterdag met frisse moed weer naar Assen. Toch kon ik mijn draai niet meer vinden op de Duc, het kost zoveel kracht om hem in bedwang te houden, rijdt lang niet zo relaxed als mijn vorige. Uiteindelijk de ingaande demping achter wat aangepast om iig mijn band wat proberen te sparen.

Volgende uitdaging, mijn remschijven, de Braking schijven zijn wat dikker dan de Brembo's, maar op een gegeven moment hoefde ik de rem maar iets aan te tippen en m'n voorwiel blokkerde bijna, dus de orginele schijven van de regenvelgen gehaald en weer gewisseld. Daarna perfect remmen.

Toen kwam de volgende verrassing, melden: geluidsovertreding... structureel boven de 101, met 103,3 als uitschieter.... iets dat vrijdag geen enkel probleem gaf...

Ook waren m'n bandenwarmers nog verbrand (knopje niet goed omgezet op het verdeelblok.....) dat kon er ook nog wel bij....

     

Uiteindelijk met 2:03 als 9e gekwalificeerd..., had ik op het nivo van vorig jaar gereden dan had ik 3e gestaan. Tijdens de race lekker van start, na de Veenslang lag ik vierde en zit ik nummer 3 in het achterwiel, klaar om die te verschalken, 2e ronde rode vlag.... helaas.... opnieuw starten, nog beter weg deze keer en de hele tijd 4e gelegen, maar uiteindelijk toch weer 2 plekken weg moeten geven, achteraf dom want als ik wat agressiever had gereden was dat niet nodig geweest..... enfin, na de race kon ik mee weer melden, weer een geluidsoverschrijding......

Al met al is zo'n race rijden veeeeel leuker dan een gewoon circuitdagje... en de cup is een mooie opstap, stuk goedkoper ook dan zaccen want je hoeft geen vrije dag op te nemen op zaterdag.

Veel geleerd dus de afgelopen dagen. Vooral ook dat je de problemen 1 voor 1 moet aanpakken en 1 ding tegelijk moet veranderen. Wat nu rest is de bike helemaal dichtplakken met isolatie tegen geluid (ik denk niet dat het de uitlaat is), de vering nog verder optimaliseren, om het liften en het bandenvreten tegen te gaan en de quickshifter een keer opnieuw laten afstellen....

Verder veel gelachen tussendoor en het is heerlijk om je spulletjes goed voor elkaar te hebben. Je eigen gereedschap bij je, lekker kunnen zitten etc. Iedereen bedankt voor de hulp, de gezelligheid en morele ondersteuning, we gaan een mooi seizoen tegemoet!

Jaap



©2015 FastFoodRacing